شیوع کودک آزاری در دانش آموزان مقطع راهنمایی خرم آباد در سال ۱۳۹۰

مقدمه: کودک آزاری یک مشکل جهانی است و به اشکال مختلف رخ می دهد که عمیقاً ریشه در فرهنگ، عملکرد اقتصادی و اجتماعی دارد. کودک آزاری رفتاری است که باعث آزار جسمی، ذهنی، عاطفی یا جنسی کودک می شود که در اثر این اعمال، سلامتی و آسایش و تحصیل کودک آسیب می بیند. با توجه به اهمیت موضوع، این بررسی جهت تعیین میزان شیوع کودک آزاری در کودکان مدارس راهنمایی خرم آباد در سال 1390 طراحی و اجرا گردید. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که سوء رفتار با کودکان در خانواده ها شایع است. لذا ضرورت پایش کودکان، تدوین قوانین حمایت از کودکان و طرح و اجرای برنامه های آموزشی پیشگیری می تواند در کاهش کودک آزاری مفید باشد. یافته ها: نشان داد که میانگین سنی نمونه ها 04/1±36/13 بود. 4/5٪ نمونه ها به صورت همیشه تحت آزار جسمی و بیشترین آزار جسمانی سیلی خوردن بود. 3/7، تحت آزار عاطفی به طور همیشگی بودند و 5/5٪ بی توجهی را به صورت همیشگی تجربه کرده بودند. آزمون آمار ارتباط معناداری بین آزارها با تحصیلات، شغل، اعتیاد و طلاق والدین نشان داد. مواد و روش ها: مطالعه فوق توصیفی مقطعی که 907 دانش آموز مقطع راهنمایی به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای چند قسمتی شامل اطلاعات فردی کودک و والدین، پرسشنامه آزار جسمی عاطفی و بی توجهی بود. روایی و پایایی ابزار با روایی محتوا و آزمون مجدد کسب شد اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss 19 تجزیه تحلیل شدند.